شبیه تونیست

نمیدونم کجاست … چه میکنه … ولى میدونم که ندارمش ! هیچوقت نخواستم که تورو با چشمات به یاد بیارم ؛ نمیخواستم که تورو تو گم ترین آرزوهام ببینم ؛ نمیخواستم که بى تو به دیوارها بگم ، هنوزم دوستت دارم … آخه تو هول وهواى پریشونیا ، تو رو نداشتم ! تو گیرودار اى بابا دل تو هیچ ، حال اون خوش ؛ اى بى مروت ! دیگه دلى میمونه که جور دل کبوتر بتپه ، که با شما از جون زندگیش بگه ؟! بگه که هنوز زنده است … اگه صدا ، صداى منه ؛ نفس ، اگه نفس تو بذار که اون خوش غیرتاش بدونن که دل ، دِله و این دیگه دل نیست ! دیگه دل نمیشه ! نه دیگه این واسه ما دل نمیشه …